Hannah Grace

Powiedzieć, że ta książka mnie zanudziła to jak nic nie powiedzieć. Bohaterowie bardzo płascy, konflikt Anastasia-Aaron dla mnie był nie do uwierzenia z tego względu, że praktycznie nie znamy tego drugiego, bo w historii pojawia się zbyt rzadko, zresztą w bardzo randomowych momentach. Kompletnie nie rozumiałam jego zachowań - dlaczego miał taki problem do Nate'a? Zazdrość? Nie zostało to do końca wyjaśnione. Historia jest bardzo przewidywalna, a główna bohaterka niesamowicie irytująca. Oczywiście, że cała drużyna hokejowa pokochała ją od razu, oczywiście, że z siostrą głównego bohatera natychmiast się zaprzyjaźniła, nawet na jego ojcu wywarła pozytywne wrażenie. Matko. Jej początkowe nastawienie do Nathana mnie zwyczajnie bawiło, miałam wrażenie, że autorka na siłę próbowała wymyślić jakikolwiek powód, żeby usprawiedliwić początkową niechęć Anastasii. Według mnie było to zbędne. To, co zasługuje na wyróżnienie to postać Nathana. Jest naprawdę wspaniałym partnerem - słucha, potrafi przyznać się do błędu, szanuje zdanie swojej partnerki, jest gotowy zrobić dla niej wiele i nie oczekuje niczego w zamian. Byłam pozytywnie zaskoczona. Reszta - mocno przeciętna. Szczególnie irytujące było to, że każdy problem zostawał rozwiązywany w zaledwie kilka stron.